Masanda bir bardak çay
Duruyor saatlerdir
Sigaranin biri sönmeden
Digerini yakiyorsun

Söyle bana derdin ne
Kim üzdü seni böyle
Telefonda hep gözün
Bir haber mi bekliyorsun

O güzel gözlerine
Yakismiyor aglamak
Birak seni terkedeni
Ü zülme artik, aglamayi birak

Demek ki o vefasiz
Degmiyormus sevgine
Yeter artik onun için üzülme
Eziyet etme kendine

“Kadiköy sahilde, Hasir’da bir kiz agliyor, agliyordu ve ben ona baktikça yüregim kaniyordu”